Zmiana długości fali poruszającej się cząstki Rozwiązanie

KROK 0: Podsumowanie wstępnych obliczeń
Formułę używana
Numer fali = ((Ostateczna liczba kwantowa^2)*(Początkowa liczba kwantowa^2))/(1.097*10^7*((Ostateczna liczba kwantowa)^2-(Początkowa liczba kwantowa)^2))
k = ((nf^2)*(ni^2))/(1.097*10^7*((nf)^2-(ni)^2))
Ta formuła używa 3 Zmienne
Używane zmienne
Numer fali - Liczba falowa to przestrzenna częstotliwość fali, mierzona w cyklach na jednostkę odległości lub w radianach na jednostkę odległości.
Ostateczna liczba kwantowa - Ostateczna liczba kwantowa to zbiór liczb używanych do opisania końcowej pozycji i energii elektronu w atomie.
Początkowa liczba kwantowa - Początkowa liczba kwantowa to zbiór liczb używanych do opisania pozycji i energii elektronu w atomie.
KROK 1: Zamień wejście (a) na jednostkę bazową
Ostateczna liczba kwantowa: 9 --> Nie jest wymagana konwersja
Początkowa liczba kwantowa: 7 --> Nie jest wymagana konwersja
KROK 2: Oceń formułę
Zastępowanie wartości wejściowych we wzorze
k = ((nf^2)*(ni^2))/(1.097*10^7*((nf)^2-(ni)^2)) --> ((9^2)*(7^2))/(1.097*10^7*((9)^2-(7)^2))
Ocenianie ... ...
k = 1.13064038286235E-05
KROK 3: Konwertuj wynik na jednostkę wyjścia
1.13064038286235E-05 --> Nie jest wymagana konwersja
OSTATNIA ODPOWIEDŹ
1.13064038286235E-05 1.1E-5 <-- Numer fali
(Obliczenie zakończone za 00.020 sekund)

Kredyty

Stworzone przez Anirudh Singh
Narodowy Instytut Technologii (GNIDA), Jamshedpur
Anirudh Singh utworzył ten kalkulator i 300+ więcej kalkulatorów!
Zweryfikowane przez Urvi Rathod
Vishwakarma Government Engineering College (VGEC), Ahmedabad
Urvi Rathod zweryfikował ten kalkulator i 1900+ więcej kalkulatorów!

16 Elektrony Kalkulatory

Zmiana liczby fal poruszającej się cząstki
Iść Fala Liczba poruszających się cząstek = 1.097*10^7*((Ostateczna liczba kwantowa)^2-(Początkowa liczba kwantowa)^2)/((Ostateczna liczba kwantowa^2)*(Początkowa liczba kwantowa^2))
Zmiana długości fali poruszającej się cząstki
Iść Numer fali = ((Ostateczna liczba kwantowa^2)*(Początkowa liczba kwantowa^2))/(1.097*10^7*((Ostateczna liczba kwantowa)^2-(Początkowa liczba kwantowa)^2))
Całkowita energia elektronu na n-tej orbicie
Iść Całkowita energia atomu, biorąc pod uwagę n-ty orbital = (-([Mass-e]*([Charge-e]^4)*(Liczba atomowa^2))/(8*([Permitivity-vacuum]^2)*(Liczba kwantowa^2)*([hP]^2)))
Prędkość elektronu na orbicie Bohra
Iść Prędkość elektronu przy danym BO = ([Charge-e]^2)/(2*[Permitivity-vacuum]*Liczba kwantowa*[hP])
Luka energetyczna między dwiema orbitami
Iść Energia elektronu na orbicie = [Rydberg]*(1/(Orbita początkowa^2)-(1/(Orbita końcowa^2)))
Prędkość elektronu w danym okresie czasu elektronu
Iść Prędkość elektronu w danym czasie = (2*pi*Promień orbity)/Okres czasu elektronu
Całkowita energia elektronu przy danej liczbie atomowej
Iść Całkowita energia atomu podana AN = -(Liczba atomowa*([Charge-e]^2))/(2*Promień orbity)
Energia elektronu na orbicie końcowej
Iść Energia elektronu na orbicie = (-([Rydberg]/(Ostateczna liczba kwantowa^2)))
Energia potencjalna elektronu przy danej liczbie atomowej
Iść Energia potencjalna w Ev = (-(Liczba atomowa*([Charge-e]^2))/Promień orbity)
Energia elektronu na orbicie początkowej
Iść Energia elektronu na orbicie = (-([Rydberg]/(Orbita początkowa^2)))
Prędkość elektronu na orbicie przy danej prędkości kątowej
Iść Prędkość elektronu przy danym AV = Prędkość kątowa*Promień orbity
Całkowita energia elektronu
Iść Całkowita Energia = -1.085*(Liczba atomowa)^2/(Liczba kwantowa)^2
Masa atomowa
Iść Masa atomowa = Całkowita masa protonu+Całkowita masa neutronów
Liczba elektronów w n-tej powłoce
Iść Liczba elektronów w n-tej powłoce = (2*(Liczba kwantowa^2))
Liczba orbitali w n-tej powłoce
Iść Liczba orbitali w n-tej powłoce = (Liczba kwantowa^2)
Częstotliwość orbitalna elektronu
Iść Częstotliwość orbitalna = 1/Okres czasu elektronu

Zmiana długości fali poruszającej się cząstki Formułę

Numer fali = ((Ostateczna liczba kwantowa^2)*(Początkowa liczba kwantowa^2))/(1.097*10^7*((Ostateczna liczba kwantowa)^2-(Początkowa liczba kwantowa)^2))
k = ((nf^2)*(ni^2))/(1.097*10^7*((nf)^2-(ni)^2))

Jaka jest teoria Bohra?

Teoria Bohra jest teorią struktury atomowej, w której zakłada się, że atom wodoru (atom Bohra) składa się z protonu jako jądra, z pojedynczym elektronem poruszającym się po odrębnych kołowych orbitach wokół niego, z których każda odpowiada określonemu skwantyzowanemu stanowi energii: teoria została rozszerzona na inne atomy.

Let Others Know
Facebook
Twitter
Reddit
LinkedIn
Email
WhatsApp
Copied!