Momentum van foton met behulp van golflengte Oplossing

STAP 0: Samenvatting voorberekening
Formule gebruikt
Momentum van foton = [hP]/Golflengte
p = [hP]/λ
Deze formule gebruikt 1 Constanten, 2 Variabelen
Gebruikte constanten
[hP] - Planck-constante Waarde genomen als 6.626070040E-34
Variabelen gebruikt
Momentum van foton - (Gemeten in Kilogrammeter per seconde) - Foton's Momentum is de hoeveelheid beweging die een foton heeft. Foton of licht draagt inderdaad energie via zijn momentum, ondanks dat het geen massa heeft.
Golflengte - (Gemeten in Meter) - Golflengte is de afstand tussen identieke punten (aangrenzende toppen) in de aangrenzende cycli van een golfvormsignaal dat zich voortplant in de ruimte of langs een draad.
STAP 1: converteer ingang (en) naar basiseenheid
Golflengte: 2.1 Nanometer --> 2.1E-09 Meter (Bekijk de conversie ​hier)
STAP 2: Evalueer de formule
Invoerwaarden in formule vervangen
p = [hP]/λ --> [hP]/2.1E-09
Evalueren ... ...
p = 3.15527144761905E-25
STAP 3: converteer het resultaat naar de eenheid van de uitvoer
3.15527144761905E-25 Kilogrammeter per seconde --> Geen conversie vereist
DEFINITIEVE ANTWOORD
3.15527144761905E-25 3.2E-25 Kilogrammeter per seconde <-- Momentum van foton
(Berekening voltooid in 00.004 seconden)

Credits

Creator Image
Gemaakt door Rudrani Tidke
Cummins College of Engineering for Women (CCEW), Pune
Rudrani Tidke heeft deze rekenmachine gemaakt en nog 100+ meer rekenmachines!
Verifier Image
Geverifieërd door Kethavath Srinath
Osmania Universiteit (OE), Hyderabad
Kethavath Srinath heeft deze rekenmachine geverifieerd en nog 1200+ rekenmachines!

8 Fotoëlektrisch effect Rekenmachines

Potentieel stoppen
​ Gaan Potentieel stoppen = ([hP]*[c])/(Golflengte*[Charge-e])-Werkfunctie van oppervlak van metaal/[Charge-e]
Maximale kinetische energie van uitgeworpen foto-elektronen
​ Gaan Maximale kinetische energie van uitgeworpen foto-elektronen = [hP]*Frequentie van foton-Werkfunctie van oppervlak van metaal
Foton's energie met behulp van golflengte
​ Gaan Foton Energie = [hP]*[c]/Golflengte
Drempelfrequentie in foto-elektrisch effect
​ Gaan Drempelfrequentie = Werkfunctie van oppervlak van metaal/[hP]
Foton's energie met behulp van frequentie
​ Gaan Foton Energie = [hP]*Frequentie van foton
Momentum van foton met energie
​ Gaan Momentum van foton = Foton Energie/[c]
Momentum van foton met behulp van golflengte
​ Gaan Momentum van foton = [hP]/Golflengte
De Broglie Golflengte
​ Gaan Golflengte = [hP]/Momentum van foton

Momentum van foton met behulp van golflengte Formule

Momentum van foton = [hP]/Golflengte
p = [hP]/λ

Waarom hebben fotonen momentum als ze geen massa hebben?

Het kwantum van EM (elektromagnetische) straling beschouwt een foton als eigenschappen die analoog zijn aan die van deeltjes die je kunt zien, zoals zandkorrels. Een foton werkt als een eenheid samen bij botsingen of wanneer het wordt geabsorbeerd, in plaats van als een uitgebreide golf. Enorme kwanta werken, net als elektronen, ook als macroscopische deeltjes, omdat ze de kleinste eenheden van materie zijn. Deeltjes dragen zowel momentum als energie. Ondanks dat fotonen geen massa hebben, is er al lang bewijs dat EM-straling momentum draagt. (Maxwell en anderen die EM-golven bestudeerden, voorspelden dat ze momentum zouden dragen.) Het is nu een vaststaand feit dat fotonen momentum hebben. In feite wordt foton-momentum gesuggereerd door het foto-elektrische effect, waarbij fotonen elektronen uit een stof slaan.

Wat is het experimentele bewijs voor Photon Momentum?

Enkele van de eerste directe experimentele bewijzen hiervoor kwamen van verstrooiing van röntgenfotonen door elektronen in stoffen, genaamd Compton-verstrooiing naar de Amerikaanse natuurkundige Arthur H. Compton (1892–1962). Compton merkte op dat röntgenstralen verstrooid door materialen een verminderde energie hadden en analyseerde dit correct als gevolg van de verstrooiing van fotonen van elektronen. Dit fenomeen zou kunnen worden opgevat als een botsing tussen twee deeltjes - een foton en een elektron in rust in het materiaal. Energie en momentum blijven behouden bij de botsing. Hij won in 1929 een Nobelprijs voor de ontdekking van deze verstrooiing, nu het Compton-effect genoemd, omdat het hielp bewijzen dat foton-momentum wordt gegeven door bovenstaande vergelijking.

Let Others Know
Facebook
Twitter
Reddit
LinkedIn
Email
WhatsApp
Copied!