Ideale gasenthalpie met behulp van resterende en werkelijke gasenthalpie Oplossing

STAP 0: Samenvatting voorberekening
Formule gebruikt
Ideale gasenthalpie = Enthalpie-Resterende enthalpie
Hig = H-HR
Deze formule gebruikt 3 Variabelen
Variabelen gebruikt
Ideale gasenthalpie - (Gemeten in Joule) - Ideale Gasenthalpie is de enthalpie in een ideale toestand.
Enthalpie - (Gemeten in Joule) - Enthalpie is de thermodynamische hoeveelheid die overeenkomt met de totale warmte-inhoud van een systeem.
Resterende enthalpie - (Gemeten in Joule) - Restenthalpie is het verschil tussen werkelijke en ideale gasenthalpie.
STAP 1: converteer ingang (en) naar basiseenheid
Enthalpie: 300 Joule --> 300 Joule Geen conversie vereist
Resterende enthalpie: 20 Joule --> 20 Joule Geen conversie vereist
STAP 2: Evalueer de formule
Invoerwaarden in formule vervangen
Hig = H-HR --> 300-20
Evalueren ... ...
Hig = 280
STAP 3: converteer het resultaat naar de eenheid van de uitvoer
280 Joule --> Geen conversie vereist
DEFINITIEVE ANTWOORD
280 Joule <-- Ideale gasenthalpie
(Berekening voltooid in 00.004 seconden)

Credits

Creator Image
Gemaakt door Shivam Sinha
Nationaal Instituut voor Technologie (NIT), Surathkal
Shivam Sinha heeft deze rekenmachine gemaakt en nog 300+ meer rekenmachines!
Verifier Image
Geverifieërd door Akshada Kulkarni
Nationaal instituut voor informatietechnologie (NIT), Neemrana
Akshada Kulkarni heeft deze rekenmachine geverifieerd en nog 900+ rekenmachines!

12 Resterende eigenschappen Rekenmachines

Resterende Gibbs-vrije energie met behulp van werkelijke en ideale gas Gibbs-vrije energie
​ Gaan Resterende Gibbs vrije energie = Gibbs vrije energie-Ideale gas Gibbs gratis energie
Ideal Gas Gibbs Free Energy met behulp van resterende en werkelijke gas Gibbs Energy
​ Gaan Ideale gas Gibbs gratis energie = Gibbs vrije energie-Resterende Gibbs vrije energie
Werkelijke Gibbs-energie met rest- en ideaal gas Gibbs-energie
​ Gaan Gibbs vrije energie = Resterende Gibbs vrije energie+Ideale gas Gibbs gratis energie
Werkelijke entropie met behulp van rest- en ideale gasentropie
​ Gaan Specifieke entropie = Resterende entropie+Ideale gasentropie
Ideale gasenthalpie met behulp van resterende en werkelijke gasenthalpie
​ Gaan Ideale gasenthalpie = Enthalpie-Resterende enthalpie
Werkelijke enthalpie met behulp van rest- en ideale gasenthalpie
​ Gaan Enthalpie = Resterende enthalpie+Ideale gasenthalpie
Restenthalpie met behulp van werkelijke en ideale gasenthalpie
​ Gaan Resterende enthalpie = Enthalpie-Ideale gasenthalpie
Ideale gasentropie met behulp van resterende en werkelijke gasentropie
​ Gaan Ideale gasentropie = Entropie-Resterende entropie
Residuele entropie met behulp van werkelijke en ideale gasentropie
​ Gaan Resterende entropie = Entropie-Ideale gasentropie
Ideaal gasvolume met gebruikmaking van resterend en werkelijk gasvolume
​ Gaan Ideaal gasvolume = Volume-Restvolume
Werkelijk volume met gebruik van resterend en ideaal gasvolume
​ Gaan Volume = Restvolume+Ideaal gasvolume
Restvolume bij gebruik van het werkelijke en ideale gasvolume
​ Gaan Restvolume = Volume-Ideaal gasvolume

Ideale gasenthalpie met behulp van resterende en werkelijke gasenthalpie Formule

Ideale gasenthalpie = Enthalpie-Resterende enthalpie
Hig = H-HR

Wat is resteigendom?

Een residuale eigenschap wordt gedefinieerd als het verschil tussen een echte gaseigenschap en een ideale gaseigenschap, beide beschouwd bij dezelfde druk, temperatuur en samenstelling in de thermodynamica. Een resterende eigenschap van een bepaalde thermodynamische eigenschap (zoals enthalpie, molair volume, entropie, warmtecapaciteit, enz.) Wordt gedefinieerd als het verschil tussen de werkelijke (reële) waarde van die eigenschap en de waarde van die thermodynamische eigenschap bij dezelfde temperatuur-, druk-, etc. geëvalueerd voor een ideaal gas. In wezen is de residuele eigenschap een maatstaf voor hoe ver de afwijking van een bepaalde stof van idealiteit is. Het meet hoe ver deze afwijking is.

Wat is de stelling van Duhem?

Voor elk gesloten systeem dat is gevormd uit bekende hoeveelheden voorgeschreven chemische soorten, wordt de evenwichtstoestand volledig bepaald wanneer twee onafhankelijke variabelen worden vastgesteld. De twee onafhankelijke variabelen die aan specificatie onderhevig zijn, kunnen in het algemeen intensief of uitgebreid zijn. Het aantal onafhankelijke intensieve variabelen wordt echter gegeven door de faseregel. Dus als F = 1, moet ten minste één van de twee variabelen uitgebreid zijn en als F = 0 moeten beide uitgebreid zijn.

Let Others Know
Facebook
Twitter
Reddit
LinkedIn
Email
WhatsApp
Copied!