Współczynnik chropowatości Manninga, n, jest jednym z najważniejszych parametrów w obliczeniach hydrologicznych reprezentujących straty energii w kanałach otwartych. Jest powszechnie używany do obliczania wysokości wód zrzutowych i powodziowych.
Wartość używana we wzorze Manninga do określania strat energii płynącej wody na skutek chropowatości ścianki rury lub kanału.