Buigstijfheid is een maatstaf voor het meten van vervormbaarheid. Het is gebaseerd op twee cruciale eigenschappen: de elastische modulus van het materiaal en het traagheidsmoment.
Elasticiteitsmodulus meet de weerstand van het materiaal tegen elastische of "veerkrachtige" vervorming. Materialen met een lage modulus zijn slap en rekken veel uit als er aan getrokken wordt (veel platgedrukt als er tegen gedrukt wordt). Materialen met een hoge modulus zijn het tegenovergestelde: ze rekken heel weinig uit als ze worden getrokken (drukken heel weinig naar beneden als ze worden ingedrukt).