Depresja punktu zamarzania Rozwiązanie

KROK 0: Podsumowanie wstępnych obliczeń
Formułę używana
Depresja w punkcie zamarzania = Stała krioskopowa*Molalność
ΔTf = kf*m
Ta formuła używa 3 Zmienne
Używane zmienne
Depresja w punkcie zamarzania - (Mierzone w Celsjusz) - Obniżenie temperatury zamarzania to zjawisko opisujące, dlaczego dodanie substancji rozpuszczonej do rozpuszczalnika powoduje obniżenie temperatury zamarzania rozpuszczalnika.
Stała krioskopowa - (Mierzone w Kilogram Kelvina na mol) - Stałą krioskopową opisuje się jako obniżenie temperatury krzepnięcia, gdy mol nielotnej substancji rozpuszczonej jest w jednym kg rozpuszczalnika.
Molalność - (Mierzone w Kret / kilogram) - Molalność definiuje się jako całkowitą liczbę moli substancji rozpuszczonej na kilogram rozpuszczalnika obecnego w roztworze.
KROK 1: Zamień wejście (a) na jednostkę bazową
Stała krioskopowa: 6.65 Kilogram Kelvina na mol --> 6.65 Kilogram Kelvina na mol Nie jest wymagana konwersja
Molalność: 1.79 Kret / kilogram --> 1.79 Kret / kilogram Nie jest wymagana konwersja
KROK 2: Oceń formułę
Zastępowanie wartości wejściowych we wzorze
ΔTf = kf*m --> 6.65*1.79
Ocenianie ... ...
ΔTf = 11.9035
KROK 3: Konwertuj wynik na jednostkę wyjścia
285.0535 kelwin --> Nie jest wymagana konwersja
OSTATNIA ODPOWIEDŹ
285.0535 kelwin <-- Depresja w punkcie zamarzania
(Obliczenie zakończone za 00.004 sekund)

Kredyty

Creator Image
Stworzone przez Akshada Kulkarni
Narodowy Instytut Informatyki (NIIT), Neemrana
Akshada Kulkarni utworzył ten kalkulator i 500+ więcej kalkulatorów!
Verifier Image
Zweryfikowane przez Suman Ray Pramanik
Indyjski Instytut Technologii (IIT), Kanpur
Suman Ray Pramanik zweryfikował ten kalkulator i 100+ więcej kalkulatorów!

23 Depresja w punkcie zamarzania Kalkulatory

Obniżenie w temperaturze zamarzania przy ciśnieniu pary
​ Iść Depresja w punkcie zamarzania = ((Prężność par czystego rozpuszczalnika-Prężność par rozpuszczalnika w roztworze)*[R]*(Punkt zamarzania rozpuszczalnika^2))/(Prężność par czystego rozpuszczalnika*Entalpia trzonowa fuzji)
Obniżenie w punkcie zamarzania przy danej wysokości w punkcie wrzenia
​ Iść Depresja w punkcie zamarzania = (Entalpia molowa waporyzacji*Podniesienie punktu wrzenia*(Punkt zamarzania rozpuszczalnika^2))/(Entalpia trzonowa fuzji*(Temperatura wrzenia rozpuszczalnika^2))
Względne obniżenie ciśnienia pary przy obniżeniu w temperaturze zamarzania
​ Iść Względne obniżenie ciśnienia pary = (Entalpia trzonowa fuzji*Depresja w punkcie zamarzania)/([R]*Punkt zamarzania rozpuszczalnika*Punkt zamarzania rozpuszczalnika)
Molowa entalpia topnienia podana Temperatura krzepnięcia rozpuszczalnika
​ Iść Entalpia trzonowa fuzji = ([R]*Punkt zamarzania rozpuszczalnika*Punkt zamarzania rozpuszczalnika*Masa molowa rozpuszczalnika)/(1000*Stała krioskopowa)
Stała krioskopowa przy podanej entalpii molowej fuzji
​ Iść Stała krioskopowa = ([R]*Punkt zamarzania rozpuszczalnika*Punkt zamarzania rozpuszczalnika*Masa molowa rozpuszczalnika)/(1000*Entalpia trzonowa fuzji)
Masa molowa rozpuszczalnika podana stała krioskopowa
​ Iść Masa molowa rozpuszczalnika = (Stała krioskopowa*1000*Entalpia trzonowa fuzji)/([R]*Punkt zamarzania rozpuszczalnika*Punkt zamarzania rozpuszczalnika)
Depresja w punkcie zamarzania przy ciśnieniu osmotycznym
​ Iść Depresja w punkcie zamarzania = (Ciśnienie osmotyczne*Objętość molowa*(Punkt zamarzania rozpuszczalnika^2))/(Temperatura*Entalpia trzonowa fuzji)
Punkt krzepnięcia rozpuszczalnika przy podanym molowym punkcie krzepnięcia Stała obniżania temperatury krzepnięcia
​ Iść Punkt zamarzania rozpuszczalnika = sqrt((Molowa stała punktu krzepnięcia*Molowe ciepło syntezy*1000)/([R]*Waga molekularna))
Punkt krzepnięcia rozpuszczalnika dla stałej krioskopowej i entalpii molowej syntezy
​ Iść Punkt zamarzania rozpuszczalnika = sqrt((Stała krioskopowa*1000*Entalpia trzonowa fuzji)/([R]*Masa molowa rozpuszczalnika))
Masa cząsteczkowa rozpuszczalnika podana Molowa stała obniżania temperatury krzepnięcia
​ Iść Masa cząsteczkowa rozpuszczalnika = (Molowa stała punktu krzepnięcia*Molowe ciepło syntezy*1000)/([R]*(Punkt zamarzania rozpuszczalnika^2))
Obniżenie w temperaturze zamarzania przy względnym obniżeniu ciśnienia pary
​ Iść Depresja w punkcie zamarzania = (Względne obniżenie ciśnienia pary*[R]*(Punkt zamarzania rozpuszczalnika^2))/Entalpia trzonowa fuzji
Ciepło utajone syntezy podane w punkcie zamarzania rozpuszczalnika
​ Iść Utajone ciepło topnienia = ([R]*Punkt zamarzania rozpuszczalnika*Punkt zamarzania rozpuszczalnika)/(1000*Stała krioskopowa)
Stała obniżania punktu zamarzania cząsteczek molowych
​ Iść Molowa stała punktu krzepnięcia = ([R]*(Punkt zamarzania rozpuszczalnika^2)*Waga molekularna)/(Molowe ciepło syntezy*1000)
Temperatura zamarzania rozpuszczalnika przy danej stałej krioskopowej i utajonym cieple topnienia
​ Iść Punkt zamarzania rozpuszczalnika = sqrt((Stała krioskopowa*1000*Utajone ciepło topnienia)/[R])
Stała krioskopowa przy utajonym cieple syntezy
​ Iść Stała krioskopowa = ([R]*Punkt zamarzania rozpuszczalnika dla stałej krioskopowej^2)/(1000*Utajone ciepło topnienia)
Współczynnik elektrolitu Van't Hoffa przy depresji w punkcie zamarzania
​ Iść Czynnik Van't Hoffa = Depresja w punkcie zamarzania/(Stała krioskopowa*Molalność)
Stała krioskopowa przy danej depresji w punkcie zamarzania
​ Iść Stała krioskopowa = Depresja w punkcie zamarzania/(Czynnik Van't Hoffa*Molalność)
Molalność z depresją w punkcie zamarzania
​ Iść Molalność = Depresja w punkcie zamarzania/(Stała krioskopowa*Czynnik Van't Hoffa)
Równanie Van't Hoffa dla depresji w punkcie zamarzania elektrolitu
​ Iść Depresja w punkcie zamarzania = Czynnik Van't Hoffa*Stała krioskopowa*Molalność
Molal Stała punktu zamarzania przy danej depresji punktu zamarzania
​ Iść Molowa stała punktu krzepnięcia = Depresja w punkcie zamarzania/Molalność
Molalność z depresją punktu zamarzania
​ Iść Molalność = Depresja w punkcie zamarzania/Molowa stała punktu krzepnięcia
Depresja w punkcie zamarzania rozpuszczalnika
​ Iść Depresja w punkcie zamarzania = Stała krioskopowa*Molalność
Depresja punktu zamarzania
​ Iść Depresja w punkcie zamarzania = Stała krioskopowa*Molalność

22 Ważne wzory właściwości koligatywnych Kalkulatory

Ciśnienie osmotyczne podane ciśnienie pary
​ Iść Ciśnienie osmotyczne = ((Prężność par czystego rozpuszczalnika-Prężność par rozpuszczalnika w roztworze)*[R]*Temperatura)/(Objętość molowa*Prężność par czystego rozpuszczalnika)
Ciśnienie osmotyczne Van't Hoff dla mieszaniny dwóch roztworów
​ Iść Ciśnienie osmotyczne = ((Współczynnik Van't Hoffa cząstek 1*Stężenie cząstek 1)+(Współczynnik Van't Hoffa cząstek 2*Stężenie cząstek 2))*[R]*Temperatura
Ciśnienie osmotyczne przy depresji w punkcie zamarzania
​ Iść Ciśnienie osmotyczne = (Molowa entalpia fuzji*Depresja w punkcie zamarzania*Temperatura)/(Objętość molowa*(Temperatura zamarzania rozpuszczalnika^2))
Względne obniżenie ciśnienia pary
​ Iść Względne obniżenie prężności pary = (Prężność par czystego rozpuszczalnika-Prężność par rozpuszczalnika w roztworze)/Prężność par czystego rozpuszczalnika
Ciśnienie osmotyczne Van't Hoff dla elektrolitu
​ Iść Ciśnienie osmotyczne = Czynnik Van't Hoffa*Stężenie molowe substancji rozpuszczonej*Uniwersalny stały gaz*Temperatura
Stała ebullioskopowa wykorzystująca ciepło utajone parowania
​ Iść Stała ebulioskopowa rozpuszczalnika = ([R]*Rozpuszczalnik BP, biorąc pod uwagę utajone ciepło parowania^2)/(1000*Ciepło utajone parowania)
Względne obniżenie ciśnienia pary przy określonej liczbie moli dla stężonego roztworu
​ Iść Względne obniżenie prężności pary = Liczba moli substancji rozpuszczonej/(Liczba moli substancji rozpuszczonej+Liczba moli rozpuszczalnika)
Dynamiczna metoda Ostwalda-Walkera względnego obniżania ciśnienia pary
​ Iść Względne obniżenie prężności pary = Utrata masy w zestawie żarówek B/(Ubytek masy w zestawie żarówek A+Utrata masy w zestawie żarówek B)
Van't Hoff Względne Obniżenie Prężności Par ze względu na Masę Molekularną i Molalność
​ Iść Ciśnienie koligatywne przy danym współczynniku Van't Hoffa = (Czynnik Van't Hoffa*Molalność*Rozpuszczalnik masy cząsteczkowej)/1000
Ciśnienie osmotyczne przy względnym obniżeniu ciśnienia pary
​ Iść Ciśnienie osmotyczne = (Względne obniżenie prężności pary*[R]*Temperatura)/Objętość molowa
Stała krioskopowa przy utajonym cieple syntezy
​ Iść Stała krioskopowa = ([R]*Punkt zamarzania rozpuszczalnika dla stałej krioskopowej^2)/(1000*Utajone ciepło topnienia)
Ciśnienie osmotyczne przy danym stężeniu dwóch substancji
​ Iść Ciśnienie osmotyczne = (Stężenie cząstek 1+Stężenie cząstek 2)*[R]*Temperatura
Stała ebullioskopowa przy danej wysokości w temperaturze wrzenia
​ Iść Stała ebulioskopowa rozpuszczalnika = Podwyższenie punktu wrzenia/(Czynnik Van't Hoffa*Molalność)
Równanie Van't Hoffa dla podniesienia w temperaturze wrzenia elektrolitu
​ Iść Podwyższenie punktu wrzenia = Czynnik Van't Hoffa*Stała ebulioskopowa rozpuszczalnika*Molalność
Całkowite stężenie cząstek przy użyciu ciśnienia osmotycznego
​ Iść Stężenie molowe substancji rozpuszczonej = Ciśnienie osmotyczne/([R]*Temperatura)
Stała krioskopowa przy danej depresji w punkcie zamarzania
​ Iść Stała krioskopowa = Depresja w punkcie zamarzania/(Czynnik Van't Hoffa*Molalność)
Ciśnienie osmotyczne dla nieelektrolitu
​ Iść Ciśnienie osmotyczne = Stężenie molowe substancji rozpuszczonej*[R]*Temperatura
Równanie Van't Hoffa dla depresji w punkcie zamarzania elektrolitu
​ Iść Depresja w punkcie zamarzania = Czynnik Van't Hoffa*Stała krioskopowa*Molalność
Względne obniżenie ciśnienia pary przy określonej liczbie moli dla rozcieńczonego roztworu
​ Iść Względne obniżenie prężności pary = Liczba moli substancji rozpuszczonej/Liczba moli rozpuszczalnika
Ciśnienie osmotyczne przy danej gęstości roztworu
​ Iść Ciśnienie osmotyczne = Gęstość roztworu*[g]*Wysokość równowagi
Wysokość punktu wrzenia
​ Iść Podwyższenie punktu wrzenia = Molowa stała podniesienia temperatury wrzenia*Molalność
Depresja punktu zamarzania
​ Iść Depresja w punkcie zamarzania = Stała krioskopowa*Molalność

Depresja punktu zamarzania Formułę

Depresja w punkcie zamarzania = Stała krioskopowa*Molalność
ΔTf = kf*m

Wyjaśnij depresję punktu zamarzania

Obniżenie temperatury krzepnięcia to temperatura, w której ciekły rozpuszczalnik i stały rozpuszczalnik są w równowadze, tak że ich prężności par są równe. Gdy nielotna substancja rozpuszczona zostanie dodana do lotnego ciekłego rozpuszczalnika, ciśnienie pary roztworu będzie niższe niż czystego rozpuszczalnika. W rezultacie ciało stałe osiągnie równowagę z roztworem w niższej temperaturze niż w przypadku czystego rozpuszczalnika.

Let Others Know
Facebook
Twitter
Reddit
LinkedIn
Email
WhatsApp
Copied!