Entropia gazu doskonałego przy użyciu modelu mieszaniny gazów doskonałych w systemie binarnym Rozwiązanie

KROK 0: Podsumowanie wstępnych obliczeń
Formułę używana
Idealna entropia gazu = (Ułamek molowy składnika 1 w fazie parowej*Entropia gazu doskonałego składnika 1+Ułamek molowy składnika 2 w fazie parowej*Entropia gazu doskonałego składnika 2)-[R]*(Ułamek molowy składnika 1 w fazie parowej*ln(Ułamek molowy składnika 1 w fazie parowej)+Ułamek molowy składnika 2 w fazie parowej*ln(Ułamek molowy składnika 2 w fazie parowej))
Sig = (y1*S1ig+y2*S2ig)-[R]*(y1*ln(y1)+y2*ln(y2))
Ta formuła używa 1 Stałe, 1 Funkcje, 5 Zmienne
Używane stałe
[R] - Uniwersalna stała gazowa Wartość przyjęta jako 8.31446261815324
Używane funkcje
ln - Logarytm naturalny, znany również jako logarytm o podstawie e, jest funkcją odwrotną do naturalnej funkcji wykładniczej., ln(Number)
Używane zmienne
Idealna entropia gazu - (Mierzone w Dżul na kilogram K) - Entropia gazu doskonałego to entropia w stanie idealnym.
Ułamek molowy składnika 1 w fazie parowej - Ułamek molowy składnika 1 w fazie gazowej można określić jako stosunek liczby moli składnika 1 do całkowitej liczby moli składników obecnych w fazie gazowej.
Entropia gazu doskonałego składnika 1 - (Mierzone w Dżul na kilogram K) - Entropia gazu doskonałego składnika 1 to entropia składnika 1 w stanie idealnym.
Ułamek molowy składnika 2 w fazie parowej - Ułamek molowy składnika 2 w fazie parowej można zdefiniować jako stosunek liczby moli składnika 2 do całkowitej liczby moli składników obecnych w fazie parowej.
Entropia gazu doskonałego składnika 2 - (Mierzone w Dżul na kilogram K) - Entropia gazu doskonałego składnika 2 jest entropią składnika 2 w stanie idealnym.
KROK 1: Zamień wejście (a) na jednostkę bazową
Ułamek molowy składnika 1 w fazie parowej: 0.5 --> Nie jest wymagana konwersja
Entropia gazu doskonałego składnika 1: 87 Dżul na kilogram K --> 87 Dżul na kilogram K Nie jest wymagana konwersja
Ułamek molowy składnika 2 w fazie parowej: 0.55 --> Nie jest wymagana konwersja
Entropia gazu doskonałego składnika 2: 77 Dżul na kilogram K --> 77 Dżul na kilogram K Nie jest wymagana konwersja
KROK 2: Oceń formułę
Zastępowanie wartości wejściowych we wzorze
Sig = (y1*S1ig+y2*S2ig)-[R]*(y1*ln(y1)+y2*ln(y2)) --> (0.5*87+0.55*77)-[R]*(0.5*ln(0.5)+0.55*ln(0.55))
Ocenianie ... ...
Sig = 91.4654545278143
KROK 3: Konwertuj wynik na jednostkę wyjścia
91.4654545278143 Dżul na kilogram K --> Nie jest wymagana konwersja
OSTATNIA ODPOWIEDŹ
91.4654545278143 91.46545 Dżul na kilogram K <-- Idealna entropia gazu
(Obliczenie zakończone za 00.004 sekund)

Kredyty

Stworzone przez Shivam Sinha
Narodowy Instytut Technologii (GNIDA), Surathkal
Shivam Sinha utworzył ten kalkulator i 300+ więcej kalkulatorów!
Zweryfikowane przez Akshada Kulkarni
Narodowy Instytut Informatyki (NIIT), Neemrana
Akshada Kulkarni zweryfikował ten kalkulator i 900+ więcej kalkulatorów!

4 Idealny model mieszaniny gazów Kalkulatory

Gaz idealny Energia swobodna Gibbsa przy użyciu modelu mieszaniny gazów doskonałych w systemie binarnym
Iść Gaz idealny Gibbs Energia swobodna = modulus((Ułamek molowy składnika 1 w fazie parowej*Energia swobodna Gibbsa gazu doskonałego składnika 1+Ułamek molowy składnika 2 w fazie parowej*Energia swobodna Gibbsa gazu doskonałego składnika 2)+[R]*Temperatura*(Ułamek molowy składnika 1 w fazie parowej*ln(Ułamek molowy składnika 1 w fazie parowej)+Ułamek molowy składnika 2 w fazie parowej*ln(Ułamek molowy składnika 2 w fazie parowej)))
Entropia gazu doskonałego przy użyciu modelu mieszaniny gazów doskonałych w systemie binarnym
Iść Idealna entropia gazu = (Ułamek molowy składnika 1 w fazie parowej*Entropia gazu doskonałego składnika 1+Ułamek molowy składnika 2 w fazie parowej*Entropia gazu doskonałego składnika 2)-[R]*(Ułamek molowy składnika 1 w fazie parowej*ln(Ułamek molowy składnika 1 w fazie parowej)+Ułamek molowy składnika 2 w fazie parowej*ln(Ułamek molowy składnika 2 w fazie parowej))
Entalpia gazu doskonałego przy użyciu modelu mieszaniny gazów doskonałych w systemie binarnym
Iść Idealna entalpia gazu = Ułamek molowy składnika 1 w fazie parowej*Entalpia gazu doskonałego składnika 1+Ułamek molowy składnika 2 w fazie parowej*Entalpia gazu doskonałego składnika 2
Idealna objętość gazu przy użyciu modelu mieszaniny gazów idealnych w systemie binarnym
Iść Idealna objętość gazu = Ułamek molowy składnika 1 w fazie parowej*Idealna objętość gazu składnika 1+Ułamek molowy składnika 2 w fazie parowej*Idealna objętość gazu składnika 2

Entropia gazu doskonałego przy użyciu modelu mieszaniny gazów doskonałych w systemie binarnym Formułę

Idealna entropia gazu = (Ułamek molowy składnika 1 w fazie parowej*Entropia gazu doskonałego składnika 1+Ułamek molowy składnika 2 w fazie parowej*Entropia gazu doskonałego składnika 2)-[R]*(Ułamek molowy składnika 1 w fazie parowej*ln(Ułamek molowy składnika 1 w fazie parowej)+Ułamek molowy składnika 2 w fazie parowej*ln(Ułamek molowy składnika 2 w fazie parowej))
Sig = (y1*S1ig+y2*S2ig)-[R]*(y1*ln(y1)+y2*ln(y2))

Zdefiniuj gaz doskonały.

Gaz doskonały to teoretyczny gaz złożony z wielu losowo poruszających się cząstek punktowych, które nie podlegają interakcjom międzycząsteczkowym. Koncepcja gazu doskonałego jest użyteczna, ponieważ jest zgodna z prawem gazu doskonałego, uproszczonym równaniem stanu i poddaje się analizie w ramach mechaniki statystycznej. Wymóg zerowej interakcji często można złagodzić, jeśli na przykład interakcja jest doskonale elastyczna lub jest uważana za zderzenia punktowe. W różnych warunkach temperatury i ciśnienia wiele gazów rzeczywistych zachowuje się jakościowo jak gaz doskonały, w którym cząsteczki gazu (lub atomy w przypadku gazu jednoatomowego) odgrywają rolę cząstek idealnych.

Co to jest twierdzenie Duhema?

Dla dowolnego układu zamkniętego utworzonego ze znanych ilości określonych związków chemicznych, stan równowagi jest całkowicie określony, gdy dowolne dwie zmienne niezależne są ustalone. Dwie zmienne niezależne podlegające specyfikacji mogą na ogół być intensywne lub rozległe. Jednak liczbę niezależnych zmiennych intensywnych określa reguła fazy. Zatem gdy F = 1, co najmniej jedna z dwóch zmiennych musi być ekstensywna, a gdy F = 0, obie muszą być ekstensywne.

Let Others Know
Facebook
Twitter
Reddit
LinkedIn
Email
WhatsApp
Copied!