De wetten van Johannes Kepler over de beweging van planeten, ontwikkeld in de 17e eeuw, leverden belangrijke inzichten op in de relatie tussen hemellichamen en de zwaartekracht. De wetten van Kepler beschrijven de elliptische banen van planeten en andere objecten in het zonnestelsel, die allemaal worden bepaald door de zwaartekracht van het centrale lichaam, zoals de zon. Deze wetten legden de basis voor het begrip hoe de zwaartekracht de beweging van objecten in de ruimte beïnvloedt, en maakten de weg vrij voor Sir Isaac Newtons formulering van de wet van de universele zwaartekracht.