Współczynnik Hamakera Rozwiązanie

KROK 0: Podsumowanie wstępnych obliczeń
Formułę używana
Współczynnik Hamakera A = (pi^2)*Współczynnik interakcji między cząstkami a parą cząstek*Liczba Gęstość cząstki 1*Liczba Gęstość cząstki 2
AHC = (pi^2)*C*ρ1*ρ2
Ta formuła używa 1 Stałe, 4 Zmienne
Używane stałe
pi - Stała Archimedesa Wartość przyjęta jako 3.14159265358979323846264338327950288
Używane zmienne
Współczynnik Hamakera A - Współczynnik Hamakera A można zdefiniować dla interakcji ciało-ciało Van der Waalsa.
Współczynnik interakcji między cząstkami a parą cząstek - Współczynnik interakcji między cząstkami a parą cząstek można określić na podstawie potencjału pary Van der Waalsa.
Liczba Gęstość cząstki 1 - (Mierzone w 1 na metr sześcienny) - Liczba Gęstość cząstki 1 to intensywna wielkość używana do opisania stopnia koncentracji policzalnych obiektów (cząstek, cząsteczek, fononów, komórek, galaktyk itp.) w przestrzeni fizycznej.
Liczba Gęstość cząstki 2 - (Mierzone w 1 na metr sześcienny) - Liczba Gęstość cząstki 2 to intensywna wielkość używana do opisania stopnia koncentracji policzalnych obiektów (cząstek, cząsteczek, fononów, komórek, galaktyk itp.) w przestrzeni fizycznej.
KROK 1: Zamień wejście (a) na jednostkę bazową
Współczynnik interakcji między cząstkami a parą cząstek: 8 --> Nie jest wymagana konwersja
Liczba Gęstość cząstki 1: 3 1 na metr sześcienny --> 3 1 na metr sześcienny Nie jest wymagana konwersja
Liczba Gęstość cząstki 2: 5 1 na metr sześcienny --> 5 1 na metr sześcienny Nie jest wymagana konwersja
KROK 2: Oceń formułę
Zastępowanie wartości wejściowych we wzorze
AHC = (pi^2)*C*ρ12 --> (pi^2)*8*3*5
Ocenianie ... ...
AHC = 1184.35252813072
KROK 3: Konwertuj wynik na jednostkę wyjścia
1184.35252813072 --> Nie jest wymagana konwersja
OSTATNIA ODPOWIEDŹ
1184.35252813072 1184.353 <-- Współczynnik Hamakera A
(Obliczenie zakończone za 00.004 sekund)

Kredyty

Stworzone przez Prerana Bakli
Uniwersytet Hawajski w Mānoa (UH Manoa), Hawaje, USA
Prerana Bakli utworzył ten kalkulator i 800+ więcej kalkulatorów!
Zweryfikowane przez Prashant Singh
KJ Somaiya College of science (KJ Somaiya), Bombaj
Prashant Singh zweryfikował ten kalkulator i 500+ więcej kalkulatorów!

4 Współczynnik Hamakera Kalkulatory

Współczynnik Hamakera z wykorzystaniem energii interakcji Van der Waalsa
Iść Współczynnik Hamakera = (-Energia interakcji Van der Waalsa*6)/(((2*Promień kulistego korpusu 1*Promień kulistego korpusu 2)/((Odległość od środka do środka^2)-((Promień kulistego korpusu 1+Promień kulistego korpusu 2)^2)))+((2*Promień kulistego korpusu 1*Promień kulistego korpusu 2)/((Odległość od środka do środka^2)-((Promień kulistego korpusu 1-Promień kulistego korpusu 2)^2)))+ln(((Odległość od środka do środka^2)-((Promień kulistego korpusu 1+Promień kulistego korpusu 2)^2))/((Odległość od środka do środka^2)-((Promień kulistego korpusu 1-Promień kulistego korpusu 2)^2))))
Współczynnik Hamakera wykorzystujący siły Van der Waalsa między obiektami
Iść Współczynnik Hamakera = (-Siła Van der Waalsa*(Promień kulistego korpusu 1+Promień kulistego korpusu 2)*6*(Odległość między powierzchniami^2))/(Promień kulistego korpusu 1*Promień kulistego korpusu 2)
Współczynnik Hamakera wykorzystujący energię potencjalną w granicy najbliższego podejścia
Iść Współczynnik Hamakera = (-Energia potencjalna*(Promień kulistego korpusu 1+Promień kulistego korpusu 2)*6*Odległość między powierzchniami)/(Promień kulistego korpusu 1*Promień kulistego korpusu 2)
Współczynnik Hamakera
Iść Współczynnik Hamakera A = (pi^2)*Współczynnik interakcji między cząstkami a parą cząstek*Liczba Gęstość cząstki 1*Liczba Gęstość cząstki 2

20 Ważne wzory na różne modele gazu rzeczywistego Kalkulatory

Temperatura krytyczna przy użyciu równania Peng Robinsona przy danych zredukowanych i rzeczywistych parametrach
Iść Rzeczywista temperatura gazu = ((Nacisk+(((Parametr Penga-Robinsona*Funkcja α)/((Objętość molowa^2)+(2*Parametr Penga-Robinsona b*Objętość molowa)-(Parametr Penga-Robinsona b^2)))))*((Objętość molowa-Parametr Penga-Robinsona b)/[R]))/Obniżona temperatura
Temperatura gazu rzeczywistego przy użyciu równania Peng Robinsona
Iść Temperatura podana CE = (Nacisk+(((Parametr Penga-Robinsona*Funkcja α)/((Objętość molowa^2)+(2*Parametr Penga-Robinsona b*Objętość molowa)-(Parametr Penga-Robinsona b^2)))))*((Objętość molowa-Parametr Penga-Robinsona b)/[R])
Ciśnienie krytyczne gazu rzeczywistego przy użyciu zredukowanego równania Redlicha Kwonga
Iść Ciśnienie krytyczne = Nacisk/(((3*Obniżona temperatura)/(Zmniejszona objętość molowa-0.26))-(1/(0.26*sqrt(Temperatura gazu)*Zmniejszona objętość molowa*(Zmniejszona objętość molowa+0.26))))
Krytyczna temperatura gazu rzeczywistego przy użyciu zredukowanego równania Redlicha Kwonga
Iść Temperatura krytyczna podana dla RKE = Temperatura gazu/(((Zmniejszone ciśnienie+(1/(0.26*Zmniejszona objętość molowa*(Zmniejszona objętość molowa+0.26))))*((Zmniejszona objętość molowa-0.26)/3))^(2/3))
Rzeczywista temperatura gazu rzeczywistego przy użyciu zredukowanego równania Redlicha Kwonga
Iść Temperatura gazu = Krytyczna temperatura*(((Zmniejszone ciśnienie+(1/(0.26*Zmniejszona objętość molowa*(Zmniejszona objętość molowa+0.26))))*((Zmniejszona objętość molowa-0.26)/3))^(2/3))
Obniżone ciśnienie przy parametrze b Peng Robinsona, inne parametry rzeczywiste i zredukowane
Iść Ciśnienie krytyczne podane w PRP = Nacisk/(0.07780*[R]*(Temperatura gazu/Obniżona temperatura)/Parametr Penga-Robinsona b)
Zredukowana temperatura przy użyciu równania Redlicha Kwonga podanego przez „a” i „b”
Iść Temperatura podana PRP = Temperatura gazu/((3^(2/3))*(((2^(1/3))-1)^(4/3))*((Parametr Redlicha-Kwonga a/(Parametr Redlicha – Kwonga b*[R]))^(2/3)))
Rzeczywista temperatura gazu rzeczywistego przy użyciu równania Redlicha Kwonga przy danym „b”
Iść Rzeczywista temperatura gazu = Obniżona temperatura*((Parametr Redlicha – Kwonga b*Ciśnienie krytyczne)/(0.08664*[R]))
Ciśnienie krytyczne przy danym parametrze Peng Robinsona b oraz innych parametrach rzeczywistych i zredukowanych
Iść Ciśnienie krytyczne podane w PRP = 0.07780*[R]*(Temperatura gazu/Obniżona temperatura)/Parametr Penga-Robinsona b
Temperatura rzeczywista podana parametrem b Peng Robinsona, innymi parametrami zredukowanymi i krytycznymi
Iść Temperatura podana PRP = Obniżona temperatura*((Parametr Penga-Robinsona b*Ciśnienie krytyczne)/(0.07780*[R]))
Współczynnik Hamakera
Iść Współczynnik Hamakera A = (pi^2)*Współczynnik interakcji między cząstkami a parą cząstek*Liczba Gęstość cząstki 1*Liczba Gęstość cząstki 2
Temperatura obniżona ze względu na parametr Peng Robinsona a oraz inne parametry rzeczywiste i krytyczne
Iść Temperatura gazu = Temperatura/(sqrt((Parametr Penga-Robinsona*Ciśnienie krytyczne)/(0.45724*([R]^2))))
Promień ciała sferycznego 1 przy danej odległości od środka do środka
Iść Promień kulistego korpusu 1 = Odległość od środka do środka-Odległość między powierzchniami-Promień kulistego korpusu 2
Promień ciała sferycznego 2 przy danej odległości od środka do środka
Iść Promień kulistego korpusu 2 = Odległość od środka do środka-Odległość między powierzchniami-Promień kulistego korpusu 1
Odległość między powierzchniami podana odległość od środka do środka
Iść Odległość między powierzchniami = Odległość od środka do środka-Promień kulistego korpusu 1-Promień kulistego korpusu 2
Odległość od środka do środka
Iść Odległość od środka do środka = Promień kulistego korpusu 1+Promień kulistego korpusu 2+Odległość między powierzchniami
Temperatura krytyczna gazu rzeczywistego przy użyciu równania Redlicha Kwonga przy danym „b”
Iść Temperatura krytyczna, biorąc pod uwagę RKE i b = (Parametr Redlicha – Kwonga b*Ciśnienie krytyczne)/(0.08664*[R])
Rzeczywiste ciśnienie przy danym parametrze Peng Robinsona a oraz innych zredukowanych i krytycznych parametrach
Iść Ciśnienie podane PRP = Zmniejszone ciśnienie*(0.45724*([R]^2)*(Krytyczna temperatura^2)/Parametr Penga-Robinsona)
Redlich Kwong Parametr b w punkcie krytycznym
Iść Parametr b = (0.08664*[R]*Krytyczna temperatura)/Ciśnienie krytyczne
Peng Robinson Parametr b gazu rzeczywistego przy danych krytycznych parametrach
Iść Parametr b = 0.07780*[R]*Krytyczna temperatura/Ciśnienie krytyczne

Współczynnik Hamakera Formułę

Współczynnik Hamakera A = (pi^2)*Współczynnik interakcji między cząstkami a parą cząstek*Liczba Gęstość cząstki 1*Liczba Gęstość cząstki 2
AHC = (pi^2)*C*ρ1*ρ2

Jakie są główne cechy sił Van der Waalsa?

1) Są słabsze niż zwykłe wiązania kowalencyjne i jonowe. 2) Siły Van der Waalsa są addytywne i nie mogą być nasycone. 3) Nie mają charakterystyki kierunkowej. 4) Wszystkie są siłami bliskiego zasięgu, dlatego należy brać pod uwagę tylko interakcje między najbliższymi cząstkami (zamiast wszystkich cząstek). Przyciąganie Van der Waalsa jest większe, gdy cząsteczki są bliżej. 5) Siły Van der Waalsa są niezależne od temperatury, z wyjątkiem oddziaływań dipol-dipol.

Let Others Know
Facebook
Twitter
Reddit
LinkedIn
Email
WhatsApp
Copied!